Księgi pamiątkowe Arkonii to trzy jubileuszowe wydawnictwa opublikowane w 10, 50 i 100 rocznicę założenia naszego Stowarzyszenia. Idea Ksiąg jest tyleż prosta, co piękna. Przesiąknięte tradycją i rzadko spotykaną miłością dla własnego Stowarzyszania prezentują dzieje Arkonii oraz dorobek kilku arkońskich pokoleń na przestrzeni ponad stu lat. Choć założenia autorów kolejnych Ksiąg Pamiątkowych były podobne, każda z nich pozostaje na swój sposób wyjątkowa. Od grafik, przez styl, w końcu i rozkład akcentów każda wiernie, acz odmiennie oddaje ówczesne położenie i kondycję Stowarzyszenia. Prezentują losy Arkonii, silnie splecione z historią Ojczyzny. Symbolicznym pozostaje fakt, iż tylko jedna z nich mogła być wydana w wolnej i suwerennej Ojczyźnie, a każda z nich ma innego arkońskiego wydawcę, kolejno Arkonię, Związek filistrów Arkoni oraz Koło Filistrów Arkonii na Obczyźnie.

„Wspomnienie o 10-cio letniej działalności korporacyi Arkonia” 1879-1889” (KP! 10) jest z wierzchu niewinną, radosną pamiątką. Dokumentem, który pieczętował proces krzepnięcia organizacji założonej przez studentów – Polaków na Politechnice w Rydze. Ideologia Arkonii, skrzętnie ukryta w obawie przed represjami władz carskich, drzemie wewnątrz jak gorąca lawa.

KP! 50 to już świadectwo dojrzałej i prężnej organizacji, która ma świadomość swej siły oraz związanych z nią powinności. Choć znajdziemy tu obszerną część- historyczno-sprawozdawczą, w pełni oddający okoliczności założenia i ideały Arkonii, to najbardziej „energiczna” z Ksiąg. Pamiątkowa, a przy tym mocno osadzona w teraźniejszości, myślami wybiega w przyszłość.

Powojenne zniewolenie, zakaz istnienia niezależnych ideowo od władz organizacji sprawia, iż Arkonia przez długie lata po wojnie nie może wznowić swej działalności. KP! 100 powstaje zatem w Londynie. Wysiłkiem zgromadzonych na obczyźnie i w Kraju filistrów stworzono dokument, z konieczności zwrócony bardziej ku przeszłości. Obecnie, gdy Arkonia, od kilkunastu lat może swobodnie kształtować kolejne pokolenia Polaków pojawiają się myśli o stworzeniu kolejnej Księgi Pamiątkowej. Idea swobodnie dojrzewa. Wydarzenia ostatnich trzydziestu lat nabierają szlachetnej patyny. Dla tych, którzy przyjdą po nas porządkujemy i wzbogacamy archiwa. Codzienną pracą staramy się zaś pisać kolejne wersy ich przyszłego dzieła.